Connie Vis, Projectmanager Portfolio & Innovatie bij Bruynzeelkeukens (DKG Services), bekent kleur

Mijn bijdrage aan de Groene revolutie

Als Product Manager bij een keukenfabriek is het mijn dagelijkse taak, bezig zijn met verduurzaming op alle vlakken, product (ontwikkelen van biobased materiaal voor onze keukens), proces, verpakking, enz. Ons aandeel in de sociale woningbouw in Nederland is enorm groot, dus we dragen ons groene steentje zeker bij.

Privé wil je het ook graag allemaal goed doen. Bewust leven, duurzaam doen en de planeet zo min mogelijk vervuilen. Maar het kan niet altijd allemaal. Soms is het leven te druk, kost iets te veel geld, te veel tijd, of je maakt simpelweg per ongeluk een niet-duurzame keus.. Maar beter inconsequent goed, dan consequent fout!

De kleine dingetjes gaan goed.. M’n eigen tasje bij de supermarkt, magnetronfolie over de etensrestjes, koken op de seizoenen, plantaardig, plastic verpakkingen of koffiekopjes en op de fiets naar het werk. En toch proberen we ook de grote dingen aan te pakken: Ik koop nog weinig spullen, een heerlijk duurzame gewoonte, want nieuwe spullen maken de grootste impact. Moet het dan toch, dan struin ik marktplaats af, ik zoek op Vinted en loop de deur van de kringloopwinkel plat. Zelfs mijn pubers vinden het heerlijk om in Antwerpen in 2de hands winkels te snuffelen.

Wat gaat er fout.. Ik ben net terug van een weekje Milaan (design week) voor het werk, nog steeds met het vliegtuig. Na het zoveelste uitstapje voelde ik mij wel bezwaard. Met de trein ben je zoveel reistijd extra kwijt… Minder vliegen doen we al, maar helemaal stoppen, dat lukt me nog niet.

Mijn groene spijt

Ik voelde soms weerstand. Weerstand om te zeggen dat wat iedereen doet invloed heeft. Weerstand om te zeggen dat wat je wel en niet doet ten aanzien van het milieu en duurzaam leven, uitmaakt.

Weerstand omdat ik aan de ene kant volledig sta achter onze zoektocht naar duurzame keukens om beter te zorgen voor mens en natuur én aan de andere kant ik ook dagelijks zowel op het werk als privé ervaar hoe lastig dat is. Dat het niet te doen is om alles volledig om te gooien, dat het effect van ‘duurzame’ keuzes helemaal niet zo te zien is en dat de praktijk van het leven niet zo zwart wit is als dat we met elkaar hopen of doen voorkomen.

Ik begon te denken dat het allemaal niet zoveel uitmaakt wat we wel en niet doen, omdat we daar ook als mensen zo verschillend in staan en het een onbegonnen werk is om er in je uppie ook maar iets in te willen veranderen.

Ik heb daar enorm spijt van.. Wanneer je je afsluit voor een onderwerp gaat het probleem niet weg. Soms moet je gewoon een stap maken om ergens in te gaan staan en te onderzoeken/proberen. Ook al is die positieve bijdrage enorm klein. Zolang je leeft, heb je impact.

Mijn groene aanrader

Omarm een nieuw wereldbeeld. We moeten weer verliefd worden op de natuur en op een compleet nieuwe manier naar de aarde gaan kijken. Duurzaamheid betekent ook volhouden. Misschien doe je al veel dingen en krijg je soms het gevoel dat jouw duurzaamheid niet loont.

Maar beweging is er. Duurzaamheid zelf is dan ook een kwestie van volhouden. Het gaat er ook om door welke bril je naar de werkelijkheid kijkt, je eigen gedrag en keuzes qua werken, spullen, energie, de natuur etc. We bewegen er met zijn allen naartoe, maar we zijn er nog niet. En ik wil dus tegen iedereen zeggen die op welke manier dan ook bezig is met duurzamer leven: “Hou vol!”